چگونه مجلات جعلی را شناسایی کنیم؟
پدیده زشت ژورنال های جعلی یا تقلبی به عنوان یکی از معضلات جامعی علمی کشور تبدیل شده است. این پدیده که چند سالی از عمر آن می گذرد، باعث گمراهی پژوهشگران و دانشجویان شده و روز به روز به کمیت آن افزوده می شود. بی اطلاعی برخی پژوهشگران و دانشجویان موجب می شود که بازر این نوع مجلات داغ شده و متصدیان آن نیز به سود کلانی برسند. این مجلات به واسطه ارائه پذیرش های سریع السیر و همچنین دارا بودن ضریب تاثیر، پژوهشگران را وسوسه کرده و به دام خود می اندازند. متاسفانه روزانه تماس های متعددی با گروه نامیرا گرفته می شود که به دام متصدیان چنین مجلاتی افتاده اند و علاوه بر از دست رفتن هزینه های چاپ به دلیل شناخته شدن این مجلات، آبروی عملی نیز برای آن ها باقی نمانده است.
چه مجلاتی جعلی هستند؟
مجلات جعلی مجلاتی هستند که به دروغ نام و نشان علمی مجله ای که عموما وب سایت ندارد را جعل و با ظاهر سازی دروغین اعم از قرار دادن آرشیو مقالات مجله اصلی، درج ISSN مجله اصلی و یا ثبت دامنه با نام مجله، در پی فریب پژوهشگران و دانشجویان جهت سودجویی مالی هستند. مجلات جعلی عموما از اسم مجله معتبری که وب سایتی ندارد، سو استفاده کرده و با طراحی وب سایت، ادعا بر معبر بودن می کنند. دقت شود افرادی که این وب سایت ها را طراحی می کنند، در وب سایت تامپسون رویترز به دنبال مجلاتی می گردند که صاحبان مجله هنوز وب سایتی به اسم آن مجله ثبت نکرده اند. همین امر فرصتی را فراهم می کند که به سرعت چنین وب سایت های جعلی ای طراحی و از مشخصات مجلات اصلی برای موجه جلوه دادن آن استفاده کنند.
وب سایت این ژورنال ها عمومام به تازگی طراحی می شوند و زمان ثبت دامنه مربوط به یک الی سه سال اخیر است. می توان با مراجعه به http://whois.com ، زمان خریداری شده و طراحی آن وب سایت را متوجه شد. هر چد ممکن است مواردی باشند که وب سایت اصلی یک مجله معتبر باشند، ولی یکی از دلایل شک برانگیز به ژورنال ها، همین سال ثبت دامنه می باشد.
پوسته ظاهری این مجلات عموما به صورت قالب های آماده خریداری می شود و یا در غیر این صورت چند گزینه ساده مانند آرشیو، تماس با ما در سایت موجود می باشد. حرف ما این است که وقت زیای برای این وب سایت ها گذاشته نمی شود و صورت ظاهری آن ها نشان از طراحی سرسری وب سایت ژورنال دارد.
اگر مجله ای دارای ضریب تاثیر (Impact Factor) باشد، بنابراین طی سال های متمادی با ارزیابی و پایش دقیق مقالات خود، به این مرحله رسیده است. پس بنابراین دارای آرشیو قوی ای از مقالات خود می باشد. در مجلاتی که جعل می شوند، عموما جاعلان آن ها دسترسی به آرشیو مقالات مجله اصلی و معتبر را ندارند، بنابراین یا آرشیوی تشکیل نمی دهند و یا اگر تشکیل بدهند، به انگشتان دست می رسد.
می بایست آرشیو مجلات را چک کرد. و با جستجوی عناوین مقالاتی مه در وب سایت قرار داده شده است، مطمئن شد که مقالات در جای دیگری چاپ نشده باشند. جالب است که بدانید چون این افراد به آرشیو مجله اصلی دسترسی ندارند، برای گمراه کردن پژوهشگران، اقدام به تشکیل آرشیو مقالاتی می کنند که قبلا در مجلات دیگر چاپ شده اند و با یک جستجوی سریع و قیق به آن دسترسی پیدا می کنید.
حتما عنوان مجله در گوگل جستجو شود. بسیاری از وب سایت های دیگر در رابطه با مجله، مطالبی را چاپ می کنند. ممکن است با این کار به مطالبی برخورد که در وب سایت های انگلیسی به تقلبی بودن آن وب سایت اشاره شده باشد و یا به صورت ساده اسم مجله + hijacked و یا اسم مجله + fake را در گوگل جستجو نمایید. اگر آن وب سایت لو رفته بشاد، حتما راجع به آن مطالبی نوشته شده است.
نام ژورنال را به همراه ادیتور اصلی جستجو نمایید. در این صورت مطئمن باشید به اسم ادیتور اصلی می رسید. وقتی به اسم ادیتور اصلی رسیدیدف به دنبال ایمیل شان بگردید. عموما ادیتورهای مجلات؛ اعضای هیئت علمی هستند و یا ایمیل مجلاتی آن ها در وب سایت های مختلفی درج شده است. ایمیل مجله ای ادیتور را با ایمیل درج شده در وب سایت های جعلی تطبیق بدهید. مسلما اختلافاتی وجود خواهد داشت. زیرا یک نام کاربری برای اولین و آخرین بار ثبت می شود و امکان جعل دقیق آن وجود ندارد. جاعلان این وب سایت ها عموما از ایمیل های آزاد مانند یاهو، جیمیل، هات میل، AOL، یاندکس و سایر این سرویس ها استفاده می کنند.
دقت شود که ویژگی اصلی مجلات جعلی، عدم داوری و مطالبه سریع هزینه های چاپ می باشد. به این نکته دقت نمایید مجله ای که ISI و دارای ضریب تاثیر باشد، هیچ گاه به مقاله ای بدون بدون کامنت های داوری پذیرش نمی دهد. بنابراین هر وقت مشاهده کردید که ژورنالی با شرایط خوب تنها یک ایمیل تبریک پذیرش و شماره حساب برای واریز مبلغ داد، به آن شک کنید.
مجلات جعلی در نهایت چه می شوند؟
در نهایت وب سایت این دسته ژورنال ها که جعلی هستند شناسایی می شود و بعد از مدتی بنا به شکایت صاحبان اصلی مجله، وب سایت جعل شده حذف و کلیه هزینه انجام شده از سوی پژوهشگران از بین خواهد رفت و احتمالا وجهه خوبی از لحاظ علمی به دلیل قرار گرفتن مقاله فرد در ژورنال مربوطه نخواهد داشت. پس بهتر است از پذیرش مقالات خود در ژورنال های جعلی ذوق زده نشوید و مطمئن باشید که اشکالی در روند کاری این نوع ژورنال ها وجود دارد. حتما مواردی که ذکر شد را در زمان انتخاب مجله و ارسال مقاله، مورد بررسی قرار دهید.
وب سایت های زیادی به محض قرار دادن این پست توسط گروه نامیرا، به کپی برداری غیراخلاقی می پردازند. لطفا به تاریخ درج پست ها در وب سایت و وبلاگ های گروه نامیرا دقت بفرمایید.